Onze champost

Na de teelt worden de cellen leeggemaakt. Het product wat we dan over houden is champignons compost of kortweg champost. Dit is een wonder product.

In Nederland sluimert een enorm probleem en dat is achteruit lopen van het humus gehalte in de bodem. Door wetgeving van de overheid worden boeren gedwongen om juist veel mineralen in de vorm van gier, mest en kunstmest toe te passen in plaats van organische stof zoals champost. Met het terug lopen van het humus gehalte in klei, löss of zandgrond verarmt het bodem leven en gaat de biodiversiteit achteruit. De bodem verliest hier ook zijn natuurlijke buffer. Ook het vermogen van de grond om water en mineralen vast te houden vermindert. Met als gevolg dat de bodem sneller verdroogt en dat mineralen sneller uitspoelen.

Het gebruik van champost in de akkerbouw, groenteteelt, fruitteelt en op grasland verhoogd het humus gehalte en kan deze hierboven genoemde bedreigingen terug dringen.

Kortom toepassing van champost is de oplossing voor een heel ernstig sluimerend eigenlijk onzichtbaar probleem. Wij hebben ons land in bruikleen van onze kinderen maar zoals wij nu bezig zijn schepen wij toekomstige generaties met een groot probleem op, eigenlijk is wat hier in Nederland gebeurt gelijk aan tropisch regenwoud kappen.

In het verleden zijn er op deze aarde al vele rampen gebeurt en beschavingen verloren gegaan door roofbouw op grond en niet letten op humus. In het boek Dirt van David  Montgomery, professor aan Stanford universiteit, samengevat in het fimpje hierboven, wordt dit op boeiende en wetenschappelijk wijze in beeld gebracht.

Dat hoeft in Nederland niet te gebeuren als de overheid het gebruik van champost stimuleert en zorgt voor herstel van het humus gehalte in de bodem.